ΚTISTAI
 

Η Πρόοδος οικοδομή είναι μεγάλη — φέρει

καθείς τον λίθον του· ο εις λόγους, βουλάς, ο άλλος

πράξεις — και καθημερινώς την κεφαλήν της αίρει

υψηλοτέραν. Θύελλα, αιφνίδιός τις σάλος

εάν επέλθη, σωρηδόν οι αγαθοί εργάται

ορμώσι και το φρούδον των υπερασπίζοντ’ έργον.

Φρούδον, διότι καθενός ο βίος δαπανάται

υπέρ μελλούσης γενεάς, κακώσεις, πόνους στέργων,

ίνα η γενεά αυτή γνωρίση ευτυχίαν

άδολον, και μακράν ζωήν, και πλούτον, και σοφίαν

χωρίς ιδρώτα ποταπόν, ή δούλην εργασίαν.

Aλλ’ η μυθώδης γενεά ουδέποτε θα ζήση·

η τελειότης του αυτή το έργον θα κρημνίση

κ’ εκ νέου πας ο μάταιος κόπος αυτών θ’ αρχίση. 

Καβάφης.
(Από τα Αποκηρυγμένα, Ίκαρος 1983)